Nie od dawna wiadomo, że historia kołem się toczy. To co zapomniane odkryte po latach jawi się jako rewolucyjne i nagle okazuje się, że jest znowu „na czasie” – może tylko w nieco innej odsłonie i w nieco innych okolicznościach.
Wodociągi kładzie się w ziemi na lata. Tak jak w świecie mody i motoryzacji i w tej branży były różne trendy i myśli przewodnie. Gdy wykopuje się rurę już sam materiał wiele mówi o czasie, w którym została zabudowana . Przykładowo w trakcie remontu ul. Długiej znaleziono w wykopie wydrążony pień drzewa, który stanowił bardzo archaiczne i pierwotne rozwiązanie wodociągowe – oczywiście już nie funkcjonował. Nie jest jednak tajemnicą, że na terenie miasta wciąż funkcjonują rurociągi z czasów niemieckich liczące sobie ponad wiek. Są wykonane z żeliwa i mimo starczego wieku często są w bardzo dobrym stanie. Mody na materiały się zmieniały. Wielu może przerazić, iż był etap kiedy królował azbest. Ostatnimi czasy jednak najpopularniejsze były tworzywa sztuczne między innymi znane wszystkim PVC i trochę mniej znane PE. Żeliwo funkcjonowało wciąż gdzieś z boku, jednak w dobie PRL-u jego jakość pozostawiała wiele do życzenia i pozostawała daleko za niemieckim poprzednikiem.
Okazuje się, że moda na metal powraca i przykład taki można było zaobserwować przy ul. Oławskiej gdzie wymieniany jest wodociąg do adresów Oławska 4 i 6. Brzeskie „wodociągi” wyszły na spotkanie najnowszym trendom branżowym i postanowiły przetestować rurociąg z żeliwa sferoidalnego. Od żeliwnego pradziadka różni je technologia wytwarzania ale i też sposób montażu. Żeliwo sferoidalne jest bardzo wytrzymałe, od bezpośredniego kontaktu z gruntem chroni je szczelna powłoka, do tego dochodzi bardzo praktyczny i prosty sposób montażu. Układ kielichowy (końcówka rury wchodzi w następną rurę) z uszczelnieniem z tworzywa sztucznego z jednej strony zapewnia pełną szczelność a z drugiej daje pewną giętkość co jest ważne ze względu na rozmaite siły występujące w gruncie, które mogą prowadzić do przemieszczania posadowionej w nim infrastruktury. Łączenie nie wymaga dodatkowych uszczelnień przez co montaż przebiega bardzo szybko. Wbrew pozorom rury te są lekkie. Nie wymagają też specjalnej obsypki piaskowej jak to jest przy innych rozwiązaniach i dzięki temu można zasypywać je gruntem rodzimym odłożonym wcześniej na bok. Ułatwienia w montażu „łagodzą” wyższą cenę samego materiału przez co koszt budowy takiego wodociągu jest porównywalny jak dla stosowanych zazwyczaj rurociągów z PE. Trendy trendami jednak nie można zapominać by w podążaniu za nimi niepotrzebnie nie dopłacać.
Pierwszy eksperyment z nową technologią wstępnie można uznać za udany. Rurociąg położono szybko i sprawnie. Czas pokaże jak rozwiązanie będzie się zachowywać dalej. Kto wie czy nie będzie to początek przygody brzeskiej spółki wodociągowej z żeliwem sferoidalnym? Być może za kilkadziesiąt lat dla brzeskich wodociągowców to właśnie ten materiał będzie znakiem pewnej epoki.
